Het gaat keramiste Jacqueline Bohlmeijer om het gevoel, de emotie die de plant bij haar oproept.
Verwonderd stelt ze vast dat een boom alleen aan de buitenkant groeit: 'het leven zit tussen de stam en de schors'.
Ze verbaast zich over het ongrijpbare van de groei, over de holtes, noesten, kronkelende tentakels of jonge loten die onverwachts opduiken. In haar objecten wuiven deze uitlopers met triomfantelijke gebaren, of ze rollen met hun spierballen, trots op de groeikracht waarmee ze hun omgeving in bezit nemen.
Andere objecten zijn juist naar binnen gekeerd. In bijna al haar werk streeft Bohlmeijer naar een beweging in de ruimte, naar openheid in de breedste zin van het woord.
Tekst: Anne Berk