De papierfascinatie van Imre (1969) is vroeg in haar leven begonnen. Papier heeft op haar een onweerstaanbare aantrekkingskracht door het uiterlijk, de fragiliteit, het knisperende geluid dat het maakt als het bewogen wordt en de toepassingsmogelijkheden ervan.

Deze liefde uit zich onder andere in het maken van papierobjecten en een structurenonderzoek van papier. Dit laatste is een zoektocht naar de vele mogelijkheden van het materiaal en hoe het zich houdt in allerlei uitingen. Er ontstaan nieuwe driedimensionale effecten en uitgesproken vormen. Om deze structuren goed uit te laten komen, zijn ze gepositioneerd op een tasje. Maar het had ook net zo goed een overhemd of een paar schoenen kunnen zijn. Het tasje is de drager voor Imre’s structuren, om ze op een mooie manier te kunnen laten zien. De structuren en de objecten die ze dragen zijn voornamelijk wit getint om de aandacht niet van de vorm af te leiden.

Het papier zelf wordt eerst geprepareerd voordat Imre ermee aan de slag gaat. Het bestaat uit samengestelde lagen verschillend papier gecombineerd met zijde, zijdevezels, wol, garen en plakvlieseline. Door het samenbrengen van verschillende materialen ontstaan soms aparte, onvoorziene werkingen van het materiaal ontstaan tijdens het drogen, die dan weer leiden tot nieuwe experimenten. Met bewerkte vellen wordt geweven, gebreid, gevouwen, getwist, gelijmd, genaaid en erop gestempeld.

In de afgelopen jaren is er geleidelijk een tweedeling ontstaan in Imre’s werk. Naast de structuren maakt Imre ook boeken die gemaakt worden van speciaal geprepareerd papier die passen in een bewaardoos. Het zijn producten voor particulieren bedoeld voor speciale gebeurtenissen zoals een huwelijk, geboorte of afscheid. Beschreven papier is immers een bewijs van geschiedenis.

Imre’s papierobjecten, boeken en dozen zijn uitsluitend bedoeld voor gebruik binnenshuis. Ze zijn fragiel en moeten voorzichtig behandeld worden.